Obdam – Deze week heeft burgemeester Posthumus het eerste Obdammer 70-jarige bruidspaar Groenland verrast met een taart ter opluistering van deze mijlpaal.
Het echtpaar woont nu in het verzorgingshuis De Horstenburgh aan de Dorpsstraat in Obdam.
Koggenland.nieuws.nl is maandagmiddag 30 mei bij het bruidspaar op bezoek geweest om met hun te praten. Ook nu bleek weer dat in de regio Westfriesland wij veel geschiedenis hebben. De geschiedenis zit in de mensen. De mensen maken de geschiedenis.
De heer Groenland heeft nu de respectabele leeftijd van 95 jaar bereikt. Zijn vrouw is nu 91 jaar. Hij “verontschuldigde” zich voor de mankementen die zijn hoge leeftijd inmiddels met zich meebrengen. Zijn gehoor, gezichtsveld, reukvermogen noemde hij bij naam.
Groenland is geboren Obdammer
Hij is geboren op 1 december 1920 in Obdam. Met 16 jaar fietste hij elke dag naar het Lyceum in Alkmaar. Na de lagere school was het van zijn vader eigenlijk de bedoeling dat hij verder op het land zou worden ingezet. In die tijd woonde de familie Groenland aan de Dorpsstraat 205. Zijn vader was tuinder en had anemoonbollen, renkonkels en gladiolen op zijn land staan.
Het ouderlijk huis staat nu naast het bedrijf van Luken. Het land hadden zij op een halfuurtje varen in de richting van Spierdijk liggen. Dat lag tegen de spoorlijn van Spierdijk aan en omvatte toen 2 hectare land. Elke dag een paar keer heen-en-weer met een bootje. Met een Praam vervoerden zij het vee. Zij hadden 3 of 4 schuiten zonder motor. Na de oorlog werd dat een motorvletje en even later paardenploegen.
Lyceum Alkmaar
Bij het verlaten van de lagere school ging onderwijzeres Wissink praten met vader Groenland. Het was volgens haar toch zo zonde dat een jongen die zo goed kon leren niet verder zou studeren. Zij kon er wel voor zorgen dat hij naar een hogere school kon gaan. Dat werd dus het Lyceum/HBS in Alkmaar. Hij was een alfa-student en Frans, Duits en Engels was hij goed in.
Arbeitseinsatz
Zes jaar lang fietste hij naar Alkmaar en middenin de oorlog in 1942 was hij klaar. In die tijd was het gevaarlijk, want jongere mannen werden al gauw door de Duitse bezetter op transport naar de Heimat gezet voor de Arbeitseinsatz. Met een hoedje op ging hij alsnog werken op het land van zijn vader. Dat duurde zo’n anderhalf jaar. Vaak kwamen de Duitsers toch niet in Obdam.
Verzet en rechercheur in Alkmaar
Op 30 mei 1946 trouwde hij met mevrouw Putter. Dat huwelijk zou uiteindelijk in ieder geval 70 jaar duren.
In de eerste jaren van hun huwelijk was hij eerst 3 jaar rechercheur van politie in Alkmaar. Daarvoor in de meidagen 1945 actief bij de Binnenlandse Strijdkrachten (BS). Van daaruit heeft hij vele collaborateurs opgepakt. Hij is namelijk ook nog lid geweest van de ondergrondse in Hensbroek-Obdam. Zijn vrouw had steeds berichten overgebracht en die bezorgde zij onderin de hooiberg achter de boerderij van dhr. Groenland zijn vader, waar een groot hol was vrijgemaakt.
In de tijd dat hij politierechercheur was benaderde een vriend van zijn vader hem met een aanbod van de Noorderbank in Hoorn. Ze hadden daar een bankier nodig en of hij dat wilde doen. Directeur Scharnee hield ermee op. Dat wilde Groenland wel en aldus geschiedde het.re
Bankwezen
Al snel kon dhr. Groenland ook bij de toenmalige Amrobank in Obdam komen, waar hij 3 jaar heeft gewerkt. Via een zwager van hem heeft hij daar terecht kunnen komen. Even later werd dat de Boerenleenbank, daar heeft hij 21 jaar gewerkt als kassier. Uiteindelijk mocht hij zich directeur Rabobank noemen.
Hij zag toen al in dat de tijden zouden gaan veranderen en dat je altijd moet meegroeien met je werk. Gedurende zijn carrière had hij zich aldoor weten te bekwamen. Dat is iets wat hij de generaties na hem zou willen meegeven.
Dhr. Groenland vertelde Koggenland.nieuws.nl vol trots dat hij o.a. er voor gezorgd had dat de omzet van de Rabobank is vervijfvoudigd van 2 miljoen naar 10 miljoen Euro. Op het hoofdkantoor in Eindhoven hadden ze dat nogal bijzonder gevonden. Zelf bagatelliseerde hij dat weer door te zeggen dat het juist kwam doordat er in Obdam veel tuinders waren die op een gegeven moment van hun opbrengsten huizen hadden gekocht.
Pensioenjaren
In 1982 werd hij op 1 december 62 jaar en kon hij de VUT in. “Dat wilde je eerst niet”, zo onderbrak zijn vrouw hem snel, maar hij deed het uiteindelijk wel. Nog geen halfjaar later op 1 april ging hij zelfs met pensioen. Als tijdsinvulling had hij nog jarenlang een stukje grond voor een volkstuintje van 3 are. Ook had hij voor een Franse taalcursus maar hun hele levensloop in een Franstalig werkstuk uitgewerkt. Vanaf zijn pensioen heeft het echtpaar 33 jaar in de bungalow aan de Tulpenstraat 6 gewoond.
Vanaf 29 april van dit jaar wonen ze in een aanleunwoning in De Horstenburgh. Zij hebben nu 40 kinderen en kleinkinderen met wie zij zondag 29 mei met overige familie, vrienden en bekenden hun 70-jarige huwelijksjubileum in verzorgingshuis De Horstenburgh mochten vieren.