Ik bin Charlie

Als titel van mijn eerste column heb ik ¨Ik bin Charlie¨ gekozen. Dat is de Westfriese variant van ¨Je suis Charlie¨ en per slot leest u nu eenmaal een Westfriese digitale krant.

Vrijheid van het woord staat al jaren onder druk en is nu geëscaleerd. Sinds woensdag gaat het allemaal wel erg snel, waardoor onze democratie nu in gevaar is.

Wij leven ook in een tijd waarin alles kennelijk in veelvoud moet plaatsvinden. Kopiëren heet dat, vaak is onecht dan niet van echt te onderscheiden, maar de ervaring leert ook dat een kopie altijd minder fraai is dan het origineel. Dat geldt ook voor Mohamed 1 en Mohamed 2. U voelt al wat waar ik heen wil misschien. Het gaat hier om het verschil tussen gelovigen en extremisten. Het ¨Goed¨ en het ¨Kwaad¨. Het wrange is dat het ¨Kwaad¨ er voor zorgt dat het ¨Goed¨ zwaar onder druk staat. ¨Vrijheid¨ (het goede) staat onder druk door ¨Terreur¨ (het kwaad).

Ergens bekruipt mij ook het gevoel wat ik al langer heb, dat je toch ook moet oppassen. Wat is vrijheid? Tweeledig : het recht om te zeggen en te schrijven wat je wilt, maar tegelijk de plicht de ander datzelfde te gunnen. Niet iedereen gaat daar nu eenmaal helaas niet even liberaal mee om. Dat betekent ook dat je de plicht hebt daar rekening mee te houden, om escalatie te voorkomen. Extremisten zijn daar van oudsher niet toe in staat, laten wij als weldenkende mensen dan maar rationeel blijven.

Rationeel, waar wij ook onze eigen emoties hebben. Is tegelijk ook al moeilijk genoeg. Ook ik heb het daar moeilijk mee. Kwestie van tot tien tellen, is dan de oplossing. De daders waren na een klopjacht een dag later al bijna opgepakt. Zodra zij in de boeien geslagen zijn, zullen ze hun terechte straf ook niet kunnen ontlopen.

Wie zijn in Parijs werkelijk de daders? Ik bedoel : wat is hier werkelijk aan de hand? Wij leven in een keihard wordende samenleving. Een samenleving ook waar veel mensen naast successen ook teleurstellingen te verwerken krijgen en hebben gekregen. Niet iedereen gaat daar (helaas) niet even goed mee om. In onze steeds kleiner wordende wereld proberen internationaal opererende moslims daar misbruik van te maken door de teleurgestelden in onze westerse maatschappij te indoctrineren door hun (valse) hoop te geven. Door hun middeleeuwse praktijken aan te leren. Die noem ik de ¨soldaten¨ van de extremisten

De daders van de aanslag in Parijs zijn niet meer of minder dan de Maastrichtse jongen die ook aan de zijde van de extremisten is gaan meestrijden. Onze Maastrichtenaar schijnt ook van een nette burgerlijke familie te zijn. Zo zijn er meerdere. Zonder alles te willen goed praten -integendeel- deze ¨soldaten¨ hebben vaak gewone vaders, moeders, broers, zusters zoals wij. Zij schamen zich ook dood en staan in tweestrijd, hebben een dubbel gevoel.

Laten wij daarom zo rationeel zijn niet teveel naar ons gevoel te handelen door kwaad niet met kwaad te vergelden. Laat het recht zijn gang gaan. Geef desnoods de ¨soldaten¨ een heropvoeding in een tbs-kliniek en straf de werkelijke boosdoeners, de buitenlandse moslims die niet werkelijk moslims zijn, maar ordinaire machtswellustelingen. Onze vrijheid is een groot goed, de vrijheid van het woord moeten we beschermen. Laten we ons niet door de angst laten overheersen.

Joost van Daalen,
9 januari 2015

Bron : Frisia Media