Koggenland Nieuws wil middenin de Westfriese samenleving staan en geeft ook lezers de gelegenheid hun hart te luchten. De verantwoordelijkheid voor de inhoud blijft bij de inzender van het ingezonden stuk.
OMA HEEFT HET LAATSTE WOORD
Dat zou toch eens leuk zijn, wanneer er weer naar oude mensen wordt geluisterd.
Helaas is dat helemaal niet zo, en dat komt ook omdat heel veel oude mensen onzin gaan beweren; ze worden vergeetachtig of ze zijn halsstarrig en herhalen voortdurend hetzelfde.
Vroeger had ieder dorp een oude wijze man of vrouw (maar dat was wel HEEL vroeger, want ik heb het zelf niet meegemaakt) die geraadpleegd werd wanneer nodig. Kom daar nu maar eens om! Meningen hebben ze al op elke leeftijd en die worden vrijelijk gedeeld via mobieltjes, Whatsapp, I-phone, facebook ……
Tam Tam Tam! Waar rook is moet vuur zijn!
Deze week was er een leuk akkefietje op de Grote Zomerdijk in Wognum. Nou ja, buiten Wognum. Daar gebeurt bijna nooit wat. Maar nu moest de brandweer uitrukken. Want er was rook, VEEL rook.
Ja, er was iets misgegaan. Wat? Ja, daarover verschilden de meningen. De buurvrouw van het betreffende pand bleef binnen, want ze had griep. Ze voelde zich al zo rot. Gelukkig waren er buren buiten, veel buren, die erover van gedachten wisselden.
Sommigen wisten bijvoorbeeld dat dit regelmatig gebeurde. WAT? Jazeker, het was al eens eerder gebeurd, zo’n schoorsteenbrand. Je moet weten dat die lui zo maar van alles in hun allesbrander stoppen. Een zootje is het daar. Nee, zei een andere buurvrouw, die meende het oude echtpaar te moeten verdedigen. Dat is onzin. Die lui zijn nog goed bij hun verstand hoor, ze kunnen best goed stoken, er moet nu iets mis zijn gegaan. Maar een ander wist het zeker, er was hier wel vaker sprake van een schoorsteenbrand geweest. Wanneer dan, vroeg de verslaggever? (Of vroeg hij het niet, tekende hij gewoon op wat hij hoorde) Nou nee, dat wisten ze niet zo goed. Tien, twintig, dertig jaar geleden? En hoe vaak? En ging het dan wel om dezelfde mensen? Huh? De tijd gaat zo snel. De brandweer werd niets gevraagd, maar af en toe kon je uit de heen en weer lopende commentaren toch iets optekenen.
Maar hoe was het dan echt gegaan? Niemand vroeg ook iets aan de eigenaars van het “historische” pand zelf.
Er stond een fotograaf buiten wel een half uur lang beeldjes te schieten. Want misschien zou het nog wel veel spectaculairder kunnen worden. Misschien zou de inderdaad overvloedige rook wel een ECHT VUUR kunnen worden. En die lui hebben een rieten dak, nou, dat wil wel fikken!
Maar werd niemand dan nerveus? Wel nee, de brandweer was er nu toch. En die weten wat ze doen.
Dus die deden wat ze moesten doen.
Het was nog lang onrustig, maar de eerste stukjesschrijvers waren al vertrokken toen de brandweer, samen met de bewoners van het pand, binnen tot de conclusie kwamen dat een constructiefout in de binnenpijp deze vervelende situatie, die uit de hand HAD KUNNEN lopen, had veroorzaakt.
Zaak dus, om daar wat aan te doen.
Ja, en dan het nieuws.
De “echte” journalisten waren al weg. Die hadden genoeg informatie. En dat gaat snel, tegenwoordig. Want kijk, we zeggen wel, nieuws vers van de pers, maar de pers komt er tegenwoordig heel vaak niet meer aan te pas. Je hebt gewoon een handig apparaatje, en als je goeie ogen hebt en een goede handcoördinatie, dan tik je snel een berichtje in, je maakt een foto, één druk op de knop en zzzzzt…..even geduld….ja het staat er. Tjonge jonge.
Dat berichtje stond er gelukkig niet lang. Maar lang genoeg om weer gecopieerd te worden. Door een andere nieuwsgaarder. Wat zeg ik, nieuws-schraper. Gewoon, alsof je het opveegt…misschien even een paar woorden veranderen en zzzztt….ja, het staat er!
En dan gaan we weer over tot de orde van de dag. Want gelukkig gebeurde er die dag nog meer in Wognum. Er werd zelfs een wietkwekerij opgerold. Iets wat daarvoor alleen maar nagespeeld in een nepverhaal was gebeurd. Al kwam het toen wel helemaal op de landelijke t.v. Dat was spannend! Maar ook al weer verleden tijd.
Gelukkig is deze oma-buurvrouw niet van gisteren. Ja, wel van eergisteren, maar ze heeft ze nog allemaal op een rijtje. Ze belde en mailde en faceboekte en kreeg voor elkaar dat de roddelpraatjes werden weggehaald. Want roddelen mag, maar graag op je eigen erf of straat en niet zomaar in de krant, ook al is het een virtuele krant.
Goede nieuwsgaring betekent: HOOR EN WEDERHOOR. Oma trof gelukkig iemand die kon luisteren. Iemand van de feiten en niet van de gebakken lucht.
STOKEN? Het is een kunst, hoor. Hoewel….onrust stoken …..GOED NIEUWS PUBLICEREN dan? Ja, dat is ook een kunst.
Janneke Rosenbrand,
Wognum
Koggenland Nieuws wil middenin de Westfriese samenleving staan en geeft ook lezers de gelegenheid hun hart te luchten. De verantwoordelijkheid voor de inhoud blijft bij de inzender van het ingezonden stuk.